من یک دختر ایرانیم...
بدان....!!
"حوای " کسی نمیشوم ...
که به هوای دیگری برود...
تنهاییم را با کسی قسمت نمیکنم ...
که روزی تنهایم بگذارد...
روح خداست که در من دمیده شده و احساس نام گرفته ...
ارزان نمیفروشمش...
دستهایم بالین کودک فردایم خواهد شد...
بی حرمتش نمیکنم و به هر کسی نمیسپارمش...
باران بی وقفه این روزها...
هوای عاشقی به سرم می اندازد...
لبریزم از مهر اما استوار...!
"سودای دلم " قسمت هر کسی نیست...
عشق حوای ایرانی ، با شکوه است و بزرگ ...
آدمی را برای همراهی برمیگزیند :
شریف...
لایق...
فروتن...
عاشق...!!